Flores en Bali

Op 19 augustus eindigde ons boottochtje en waren we dus in Labuanbajo, het westelijke puntje van Flores. We gingen eerst een vlucht regelen van Maumere naar Bali. We willen namelijk tot hier over land reizen. Vanwege het eind van de Ramadan is het druk en vullen de vluchten snel. Relatief duur een vlucht geboekt. Daarna nog geprobeerd een overnachtingsplek te zoeken maar alles was vol. Dus toch nog maar een nachtje op de boot. Dit mocht maar hier keken we niet echt naar uit. Na nog een plakkerig en benauwd nachtje snel de boot verlaten, een hostel gezocht en gevonden. Weinig luxe, wat ratten bij de entree maar ook niet duur. Na bijna 2 weken (op Gili alleen brak water en op de boot ook geen douche) eindelijk weer eens wassen met zoet water. Erg lekker. Plannen maken om over Flores te reizen. Veel mensen nemen een auto met chauffeur. Dit ook overwogen maar dit was relatief prijzig en we kwamen er achter dat je min of meer een standaard ritje doet en niet veel zelf kan bepalen. Dus toch maar met openbaar vervoer. De volgende morgen bleek er een chauffeur geen klantjes te hebben. Dus voor de 'busprijs' hadden we privevervoer naar Bajawa. Onderweg nog gestopt bij rijstvelden in de vorm van een reusachtig spinnenweb en bij een meer. Hoewel maar een kilometer of 150 doe je over het stuk de hele dag. Er gaat min of meer 1 weg over Flores en een behoorlijk slechte. In Bajawa met een Nederlandse familie mee om de traditionele dorpen te bekijken. Mooie traditionele houten huizen met rieten daken. Een paar zijn mooi bewaard gebleven en liggen in de rook van een - voor ons in de mist verhuld gebleven - vulkaan. Erg leuk, de mensen leven er nog net zo als 100 jaar geleden. Alleen verkopen ze nu wel kleedjes aan toeristen.
De volgende dag met de bus richting Moni. Een mooie route, onderweg nog een prachtige vulkaan maar helaas met het openbaar vervoer en dus geen stops. Moni ligt ongeveer in het midden van Flores en is de uitvalsbasis voor 1 van de hoogtepunten van Flores; de vulkaan Kelimutu. De volgende morgen heel vroeg met dezelfde nederlandse familie mee (we hadden hen op het boottchtje ontmoet) voor zonsopgang naar de top van de vulkaan. Helaas was het wat bewolkt en mistig dus weinig zonsopgang. Rond half 8 trok het open en toen zagen we waarom deze vulkaan een 'must see' is. Drie kratermeren en deze hebben elk een andere kleur. En deze varieren ook nog per seizoen. Een was helblauw, de ander blauwgrijs, de derde zwart. Een spectaculair gezicht. Hoewel verboden, toch over de rand langs de kratermeren gelopen. Vooral in de zon was het een erg mooi gezicht. Al met al tot het eind van de ochtend gebleven en vervolgens naar het dorp terug gewandeld. Een uurtje of drie met erg mooie vergezichten en leuke dorpjes onderweg. De volgende dag gingen we op de brommer de omgeving verkennen. Wel een heel avontuur. Voor mij was het dik 10 jaar geleden dat ik brommer had gereden. Slechte bergwegen, een schakelbrommer en Cyn achterop. Gelukkig ging het goed en leuk om weer eens eigen vervoer te hebben. Op het eind van de dag hotsprings midden in de rijstvelden welke we deelden met kinderen en vrouwen uit het dorp. Na 2 dagen Moni met een minibusje naar Maumere. Hier hadden we een soort van resort op het oog aan het strand. Een stuk of wat bamboe hutjes zonder stromend water of elektriciteit maar wel direct aan het strand. Hier een paar dagen gebleven. Water uit de put halen, lekker op het strand zonnen en elke avond een prachtige zonsondergang. 's Nachts heel veel sterren en de melkweg goed zichtbaar. De bamboe hut deelden we wel met heel wat ongedierte. Een dag nog een flinke wandeling naar de vulkaan Egon (1800 m, laatste uitbarsting in 2007). Vooral het laatste stuk was lastig maar het was het zeker waard. Een krater van ca. 300 meter doorsnede en nog actief. Op een paar plaatsen kwam heel wat stoom uit de grond en rondom mooi zicht over Flores.
De 1ste van september kwam aan ons verblijf op Flores een eind. Dag bamboe hut en naar het vliegveld. Dit bleek nog een heel avontuur. Halverwege moest er naast de 14 mensen in de minibus ook nog een levend varken mee. Na een poosje wist deze zich los te maken en begon als een gek te krijsen en door de bus te spartelen. Snel busje aan de kant en eruit. Het varken wist kennelijk zijn bestemming en ik kon hem geen ongelijk geven maar fijn was het niet. Na een kwartier was het varken weer vastgebonden en gingen we verder. Op het vliegveld enige vertraging maar uiteindelijk terug naar Bali.
Na 1 nachtje Kuta gingen we gelijk door naar Ubud. In dit beroemde culturele dorp een paar nachten geweest. We hadden daar nog afgesproken met een vriendin; Tramy, die we in Nepal hebben leren kennen. Cyn ging met haar Yoga dingen doen en een dagje naar een Spa. Alvast voor haar verjaardag. Roland ging nog mee op een tocht naar de vulkaan Mt Batur. Twee uur 's morgens opgepikt en een paar uur wandelen omhoog. Om 6 uur bleef de zonsopgang verhuld in de wolken en mist. Een beetje jammer. Pas op de weg terug iets meer zicht over vulkaan en ondergelegen meer.
Ook nog voor drie dagen een brommer gehuurd en met een klein rugzakje op pad naar noord Bali. Erg leuk om zelf rond te rijden en na een halve dag kwamen we aan in Lovina Beach. Hier een voor ons doen luxe hotel gevonden, pal aan het strand. Weer heerlijk de zee op 20 meter van ons terrasje. We moesten naar Lovina want daar kon Cyn met dolfijnen zwemmen. Dit heeft ze ook gedaan en ze vond het helemaal geweldig. Deze dag ook nog hotsprings en lekker aan het strand. De volgende dag weer via een andere route terug. O.a. via de Mt Batur en mooie rijstvelden. 's Avonds, op 7 september weer in Ubud. Toen Cyn sliep slingers gemaakt en cadeautjes ingepakt met folderpapier (nergens inpakpapier of slingers te krijgen) en op 8 september Cyn verrast met een versierde kamer en cadeautjes op haar verjaardag. Lekker ontbijten, shoppen en dineren met een drankje om het te vieren. De volgende dag met een taxi naar het vliegveld en met wat visum gedoe stapten we op het eind van de middag op het vliegtuig naar Darwin in Australie. Na ruim 6 maanden verlaten we Azie!